در نقد شهید زدایی از محلات و فراموشی عنصر نظارت

پایگاه خبری تبریز جوان| احد نقش شور سپهر|جای تاسف است؛ اما اصلا عجیب نیست تماشای ولنگاری و رها شدگی، در شهری که بدنه فربه مدیریتی آن به جای ایده پردازی و تولید فکر های نو، پر باشد از خدم و حشم های الصاقی، استحاله شده و کارمند سیرت، در چنین سیستمی، باید هم شاهد پروژه شهیدزدایی از تابلوهای معابر شهری باشیم …

اصلا بعید نیست وقوع چنین گاف بزرگ و قابل پیش گیری در سیستمی که مقام بالادست آن، نه خود تحت نظارت است و نه ناظر بر عملکرد زیرمجموعه تحت امر، در چنین سازمانی، باید هم هر روز شاهد زخم ها و خراش های تازه و جدید روی صورت احساس و تاریخ معاصر شهر بود، باید به حال چنین شهر و مدیرانش که تجویز کننده نوشداروی بعد از مرگ سهراب می شوند گریست …

در شهری که رییس جدید شورای آن، تفریح و استراحت در سواحل مدیترانه و ویلایی شخصی اش را به هر چیز دیگری، حتی عمل به وظیفه نظارتی، ترجیح می دهد و اتفاقا مسوولیت همزمان کمیسیون فرهنگی همان شورا را نیز بر عهده دارد، باید هم نظاره گر بی حرمتی و بی مهری به شهدایی باشیم که پایه های ریاست و مدیریت آقایان بر زلال رنگین خون همین شهدا استوار شده است …

حال و روز این روزهای شهر ما، چندان آفتابی نیست، باز هم گلی به جمال جوانان آتش به اختیار که دفاعی جانانه از مقام شامخ شهدا کردند و تلنگری هوشمندانه به مسوولان خواب گرفته زدند، نمی دانم آیا همچون گذشته به آینده فرهنگی شهرم باید امیدوار باشم یا نه …؟