تبریز دوستی مشروط احد عظیم زاده

پایگاه خبری تبریز جوان| امیر لیل آبادی/احد عظیم زاده، سرمایه دار تبریزی الاصل، که سال هاست مشغول تجارت و سرمایه گذاری در خارج از زادگاه مادری خویش است، اخیرا در اظهاراتی، احتمال سرمایه گذاری های جدیدش در تبریز را منوط و مشروط به عزل یکی از معاونان شهرداری تبریز کرده و با این اظهارات، از در منت گذاری برای تبریز بزرگ هم درآمده است.

در این که ساز و کارهای غلط و غیرشفاف حاکم در حوزه سرمایه گذاری شهری و برخی مناسبات سلیقه ای و خوداجتهادی حاکم در شهرداری، صدای همه، اعم از شهروندان، سرمایه گذاران و بخشی از مدیران منصف شهری و استانی را درآورده، شکی نیست؛ با این حال، اظهارات شبه سرمایه داری و نگاه از بالای جناب عظیم زاده به تبریز و گروکشی احتمال هرگونه خدمت و سرمایه گذاری در این شهر بزرگ، آنگونه که این سرمایه دار سرمایه گذار مدعی آن است، نه تنها پسندیده و قابل قبول نمی تواند باشد؛ بلکه تداعی گر تبریزدوستی مشروط و فانتزی وی، با تاکتیک فرار به جلو است، بدین معنی که اگر ایشان، به هر دلیل نخواهد و نتواند، موفق به سرمایه گذاری در تبریز شود، توپ این ناکامی را همچون سنوات قبلی، به زمین شهرداری و معاونان و مدیرانی بیندازد که احیانا، در مقطعی، برخلاف میل، خواست و انتظار ایشان عمل کرده اند.

سخن آخر این که، تبریز دوستی، ادعای خدمت و علاقمندی به مشارکت در توسعه زیربنایی زادگاه امثال جناب عظیم زاده، نه با شعار و مانورهای رسانه ای و نه با منت گذاری و گروکشی های بچه گانه و نه با تعیین تکلیف برای مدیریت شهری، قابل اثبات نیست، تبریز دوستی، در عمل و فارغ از حب و بغض های شخصی باید متجلی شود، از این رو، همین بهتر که جناب عظیم زاده، به سرمایه گذاری های شخصی و کاسبکارانه شان در خارج از تبریز ادامه دهند و مرحمت فرمایند، به جای طلا کردن، تبریز را مس‌ کنند …