آهای “کرونا!، لعنت به تو، “برو”!

پایگاه خبری تبریز جوان| احد نقش شور سپهر/ آهای کرونا! بسه دیگه، خسته مون کردی، تو اگه حواست نیست، ما حسابی حواسمون هست، مهمونیت زیادی طولانی شده، بار و بندیلت رو ببند و بزن به چاک مهمون ناخونده!

کرونا!، دنیا و آخرتمون رو ریختی به هم با اومدنت، بینمون فاصله انداختی، عزیزامون رو ازمون گرفتی، همه جا رو به سم کشنده ات آلوده کردی، خودت به جهنم، با اومدنت، بهونه دادی دست یه عده فرصت طلب تا به اسم تو، هر بلایی که میتونن سرمون بیارن، گرونی و تورم رکورد زد، دلار ۱۰ برابر شد، قدرت خرید مردم اومد پایین، خط فقر رفت تو کانال ۱۰ میلیون، اجاره ها کشید بالا و هزار و یک قلم گرونی و تورم دیگه؛ اما دردناک تر از همه اینا، این بود که با اومدنت، یه عده با این گرونی و تورم، کاری کردن تا عزت مردم، بدتر از بورس، ریزش کنه …

کرونا!، مهمونیت دیگه خیلی طولانی شده، هر کاری که لازم بود با بودن و اومدنت بکنی و بکنن، کردی و کردن، حالا بهتره بری، حالا دیگه وقت رفتنه، لطفا برو!، ما دیگه خسته ایم از زندگی بدون آغوش، خسته ایم از ترس های تکراری که حالا دیگه کابوس شدن، خسته ایم از ندیدن و نبوسیدن عزیزانمون، خسته ایم …

دلمون واسه لبخند های ماسیده پشت ماسک های اجباری تنگ شده، واسه در آغوش کشیدن ها، واسه دست دادن های دوستانه، دلمون واسه زندگی عادی تنگ شده کرونا!

مهمون ناخونده مزاحم!، کرونا! مهمونیت طولانی شده، لطفا برو …